Çin, son 15 yıldır güneş modülü tedarik zincirine hakim durumda ancak ortaya çıkan birden fazla faktörün ülkenin hakim konumuna tehdit oluşturması nedeniyle statüko değişiyor. Bunlar arasında, ABD, Hindistan ve Avrupa Birliği'nin kendi üreticilerine finansman desteği sağlama planlarını duyurmasıyla birlikte büyüyen küresel sübvansiyon yarışının yanı sıra güneş enerjisi tedarik zincirinin sürdürülebilirliği ve izlenebilirliğine ilişkin artan incelemeler de yer alıyor.
ABD'deki Enflasyon Azaltma Yasası ve Hindistan'daki Temel Gümrük Vergisi ve Üretime Bağlı Teşvik planı da dahil olmak üzere, yakın zamanda küresel piyasalar tarafından yerli PV üretiminin büyümesini doğrudan ve dolaylı olarak desteklemek için bir dizi politika aracı kullanıldı.
Politika düzeyinde Avrupa geride kalıyor. REpowerEU girişimi yenilenebilir enerjiye yönelik iddialı 2030 hedefleri belirliyor ancak yerel üretimin desteklenmesi konusunda pek bir şey söylemiyor. Son Net Sıfır Sanayi Yasası (NZIA) teklifi yerel üretimi teşvik etmeyi amaçlıyor. Bu ileriye yönelik bir adım olsa da Avrupa Komisyonu'nun politikayı onaylaması iki yılı bulabilir. Başka bir deyişle, Avrupa Birliği, 2030 yılına kadar Avrupa'da yenilenebilir enerji tesislerine yönelik çok iddialı hedefler belirledi ancak bu hedefler, yerel olarak üretilen ürünlere olan talebi otomatik olarak artırmayacak.
ABD kontrastı
ABD, zamanlama ve mali destek açısından önde olduğundan ABD teşvikleri, ülke hâlihazırda büyük oyunculardan yatırım kaynakları çekerken Avrupa üretiminin büyümesi için bir risk oluşturma potansiyeline sahip. Bu risk, AB politikasının ve teşviklerinin güçlendirilmesi ne kadar uzun sürerse o kadar artıyor.
Bir bağlam sağlamak için, Avrupa'da polisilikon işlemek için şu anda neredeyse hiç külçe veya levha kapasitesi bulunmamasına rağmen AB, tüm üretim düğümlerinde minimum %45 kendi kendine yeterliliği hedefliyor. Bu hedeflere ulaşmak için yıllık 40 GW'tan fazla külçe, levha ve hücre kapasitesinin yanı sıra 30 GW'lık modül kapasitesinin daha inşa edilmesi gerekecek. Bu iddialı hedefe yaklaşma şansına sahip olmak için, Avrupa Birliği'nin yüksek üretim teşvikleri ve düşük maliyetli ithalatlara giriş engelleri (örneğin, daha yüksek karbon ayak izine sahip ürünleri cezalandırmak için önerilen karbon sınırı ayarlama mekanizması) kombinasyonunu uygulamaya koyması gerekecektir. ) ve ayrıca kamu ihalelerinde yerel içerik için potansiyel olarak kotalar belirlenmesi.
Maliyet farkı
Bölgeler arasındaki büyük üretim maliyeti farkı, yerel modül tedarik zinciri üretimini teşvik etmek için aşılması gereken en büyük zorluktur. S&P Global Commodity Insights'ın yakın tarihli bir raporu, Avrupa'daki üretim maliyetlerinin, çoğunlukla yüksek AB enerji fiyatları ve işçilik maliyetleri sayesinde, Çin anakarasına göre %50 kadar daha yüksek olabileceğini ortaya koydu.
Son zamanlardaki düşük fiyatlı modül ortamı, Avrupa modül tedarik zincirlerinin yeniden desteklenmesinin önünde beklenmedik bir engel haline gelebilir. Yüksek polisilikon fiyatları son iki yılda modül maliyetlerini yüksek tuttu ve Çin ana karasındaki, Güneydoğu Asya'daki ve diğer bölgelerdeki (Avrupa ve ABD dahil) en iyi maliyetli üretim yerleri arasındaki açığı kapattı. Beklenen düşük modül fiyatları geri dönerse, bu durum, destek modülü tedarik zinciri üretimini giderek daha zorlu hale getirecek.
Ancak yerel üreticiler başka boyutlarda da rekabetçi olabilirler. Avrupa modül üretim maliyetleri diğer bölgelerle karşılaştırıldığında daha yüksektir ancak son ürünlerin karbon yoğunluğunun azalması nedeniyle avantajlara sahip olabilir. Bu sürdürülebilirlik boyutu, daha yüksek karbon ayak izine sahip ithal malzeme ve bileşenlerin vergilendirilmesine yönelik mevcut eğilim göz önüne alındığında özellikle anlamlı olacaktır. Avrupa hükümetleri ayrıca kamu ihalelerinde yerel olarak üretilen, düşük karbonlu içerik için kotalar belirleyebilir - mevcut NZIA teklifinde, kamu ihaleleri için karbon ayak izi ve ekipman menşei ile ilgili bir madde artı %15 ila %20 sürdürülebilirlik ve esneklik ağırlık puanlama sistemi yer alıyor. .
AB üreticilerinin rekabetçi olabileceği bir diğer boyut ise teknolojiyle ilgilidir. AB üreticilerinin, daha düşük maliyetli üretim yöntemleri ve daha yüksek verimlilikle perovskitler veya yeni levha teknolojileri gibi yeni teknolojilerin geliştirilmesine öncülük etme fırsatları var. Silikon-perovskit tandem teknolojisine dayalı yeni nesil hücreleri ve modülleri ticarileştirmeyi amaçlayan birçok Avrupa pazarında ortaklıklar ortaya çıktı. Devam eden bu araştırma ortaklıkları, yeni ortaya çıkan hücre ve levha teknolojisinde Avrupa'nın teknolojik liderliğini destekleyebilir, böylece daha düşük enerji maliyeti ve tedarik zinciri riskinin azalmasına olanak sağlayabilir.
Tüm politika belirsizliğine rağmen, Mayıs ayına kadar Avrupa'da yaklaşık 20 GW modül üretim kapasitesi duyurusu yapıldı ve son birkaç haftada yeni duyurularda artış yaşandı. Bu rakamlar Romanya, Almanya, Fransa ve İtalya gibi pazarlarda yeni üretim faaliyetlerinin kanıtlarını gösteriyor. Ancak tüm bu duyurular çevrimiçi olarak yapılsa bile, Avrupa hâlâ Çin ana karasından veya Güneydoğu Asya ülkelerinden ithal edilen hücrelere oldukça bağımlı olacaktır.
Intersolar Europe sergisindeki son tartışmalar bu görüşü doğruladı. Ana sektör paydaşlarından çok azı (geliştiriciler, kamu hizmeti sağlayıcıları, yatırımcılar, tedarik zinciri şirketleri) önümüzdeki birkaç yıl içinde modül tedarik zinciri kapasitesinde büyük bir yeniden destek bekliyor. Sektörün genel görüşü, Avrupa Birliği'nin, enerji geçişini daha pahalı hale getirecek yeniden üretim-imalat hedeflerinden önce, 2030 yılına kadar iddialı yenilenebilir enerji dağıtım hedeflerine ulaşılmasına öncelik vereceği yönünde.
Kaynaktan pv dergisi
Yasal Uyarı: Yukarıda belirtilen bilgiler Alibaba.com'dan bağımsız olarak pv dergisi tarafından sağlanmaktadır. Alibaba.com, satıcının ve ürünlerin kalitesi ve güvenilirliği konusunda hiçbir beyan ve garanti vermez.
